Cees Fenenga is vanaf het eerste uur betrokken bij de FAH. Hij zag al vroeg de noodzaak van een collectieve huurdersstem aan de beleidstafels van gemeente en corporaties. Strategisch, analytisch en met beide voeten in de praktijk, werkt hij aan het versterken van die stem.
Rond 2018 was het huurdersdeel van de Amsterdamse bevolking een lappendeken van commissies, verenigingen en actiegroepen. Cees, als bestuurslid van de huurdersorganisatie van Ymere in Amsterdam (stichting Huurders Ymere Amsterdam, stichting HYA), zag de behoefte aan samenhang. Er miste een collectieve, formele vertegenwoordiging van huurders bij de gemeente en de woningcorporaties. Daarom werd stichting HYA medeoprichter van de FAH: een federatie van huurderskoepels die gezamenlijk aan de beleidstafel zitten. ‘We zijn geen protestgroep, maar een serieuze vertegenwoordiging. Wij zorgen ervoor dat de geluiden van huurders naar de beleidstafel gebracht worden. De beleidstafel van met name het tripartiete overleg tussen de gemeente, de corporaties en de huurders.’
Al snel na de oprichting werd de FAH uitgenodigd om mee te praten over de prestatieafspraken. Een pittige start, maar het was het begin van structurele betrokkenheid. Inmiddels is de FAH een vaste gesprekspartner. Of het nu gaat over ouderenhuisvesting, zorg, voorrangsregels of stadsontwikkeling: steeds vaker schuiven FAH-bestuurders aan. ‘De meeste mensen aan zo’n tafel praten over anderen. Wij zitten daar als mensen die het zelf aangaat.’
Cees weet als geen ander hoe complex de sociale huursector is. Voor veel sociale huurders is rondkomen een dagelijkse uitdaging. ‘Een verdere huurverhoging, geen toegang tot OV of zorg, geen geld voor sport – dat zijn zorgen die vaak zwaarder wegen dan abstracte beleidsdossiers.’ Juist daarom wil Cees die dossiers vertalen naar de werkelijkheid van alledag.
Cees vertegenwoordigt in de FAH de huurders van woningstichting Ymere, verenigd in HYA, de Huurders Ymere Amsterdam, en de SHY, de Samenwerkende Huurdersorganisaties Ymere.
Maar zijn loopbaan begon buiten Amsterdam. Hij volgde de opleidingen SPD en Bestuurlijke Informatievoorziening, waar hij alles leerde over financiën, organisatie en bestuurskunde. Die kennis bracht hij in praktijk bij de ROAC, een stichting die administratieve en onderhoudsdiensten leverde aan woningcorporaties. Daarna ging hij aan de slag bij een Amsterdamse corporatie als financieel manager en controller, waar hij de opkomst van de automatisering meemaakte en uiteindelijk als projectleider verantwoordelijk werd voor het stroomlijnen van informatiestromen en besluitvorming.
Ook als voorzitter van de ondernemingsraad en als vrijwilliger, bleef hij actief in het sociaal-maatschappelijke domein. Zo werd hij penningmeester van de Koepelvereniging van de Ecowijk GWL in Westerpark. Meer dan twintig jaar was Cees hier actief op de hoofdlijnen van het bestuur.
Cees gelooft in besturen met een gemengd gezelschap. ‘Van buschauffeurs tot beleidsmakers, van doeners tot denkers: iedereen moet zich kunnen herkennen in het bestuur.’ Zelf wil hij vooral het geluid van de huurders blijven verwoorden. Zijn motto is simpel, maar krachtig: ‘Doe waar je enthousiast van wordt. En doe het samen.’